NRW

Rozmowa z prof. Janem Miodkiem – dyrektorem Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, popularyzatorem wiedzy o języku polskim, prowadzącym program telewizyjny Słownik polsko@polski>, laureatem Nagrody Polonicusa 2015

– Przed kilkoma laty prowadził Pan program Ojczyzna-Polszczyzna. My, Polacy za granicą, kiedy spotykamy się ze sobą poza krajem, zdajemy sobie sprawę, że to właśnie język definiuje nasze poczucie polskości.

– Tak, to rozumie się lepiej, mocniej właśnie za granicą. Przeżywa się tę „ojczyznę-polszczyznę” bardziej uczuciowo „z oddali”, nawiązując do książki Jana Nowaka Jeziorańskiego o tym samym tytule. I tę tożsamość, którą tak pięknie wymyślił Julian Tuwim w słowach „ojczyzna-polszczyzna” w wierszu Zieleń. Władysław Stecewicz – pomysłodawca programu, emitowanego w latach 1987-2007, świetnie wykorzystał tę zbitkę wyrazową z wiersza Tuwima, która oddaje istotę rzeczy. Ja wymyśliłem czołówkę muzyczną, którą był znany fragment chopinowski.

Czytaj więcej: ZAWSZE BYŁEM JĘZYKOZNAWCĄ DLA LUDZI

Pisanie o osobie publicznej nie powinno sprawiać większych trudności, właśnie dla tego, że jest osobą publiczną. Każdy, kto porusza się w sferze publicznej, chce sam, albo przynajmniej dopuszcza możliwość, żeby jego sukcesy i porażki, pochwały i krytyka stały się przedmiotem publicznej debaty. Nawet życie prywatne nie zawsze daje się uchronić przed społeczną wścibskością. Przysłowiowy przeciętny obywatel szuka w nim potwierdzenia dla swoich podejrzeń, że osobami „na świeczniku” kierują te same dążenia do władzy i zdobyczy materialnych jak nim samym, z tą jedynie różnicą, że udaje się im je skutecznie zatuszować. Jednakże myli się głęboko nasz przeciętny obywatel, przypuszczając obecność tych motywów w działalności politycznej prof. Gesine Schwan, bowiem sprawowane przez nią urzędy nigdy nie były celami dla nich samych, lecz jedynie środkami do realizowania wyższych wartości. Czyli nie osiągnięcie władzy, stanowisk, uznania – wartości właściwych warstwie politycznej już w państwie platońskim, lecz urzeczywistnienie idei filozoficznych i duchowych jest celem wieńczącym działalność polityczną. Nie tyle w naukowych rozprawach o idealnej społeczności, co w konkretnej, danej nam rzeczywistości, czyli tu i teraz.

Czytaj więcej: PROFESOR GESINE SCHWAN

Tak możemy nazwać ten uroczysty wieczór w Sali Koronacyjnej Karola Wielkiego w akwizgrańskim Ratuszu 2 maja tego roku. Radość napełniła serca licznie zebranej Polonii i niemieckich gości. Wyjątkowe było to grono, a przeważali w nim profesorowie, uczeni, przedsiębiorcy, przedstawiciele władz wiekowego cesarskiego grodu, duchowni, polonijni działacze i młodzież. Przybyli na rozdanie prestiżowej nagrody POLONICUS – nadawanej przez Polonię.

Czytaj więcej: WŚRÓD WYBRANYCH W AKWIZGRANIE

Pierwsza edycja „The Voice of Polonia”, której finał odbył się7 listopada 2014 roku w Brukseli, została zdomino­wana przez jazz. „Myślę, że każdy wokalista powinien zadać sobie trud poznania tego gatunku. Dla mnie osobiście muzyka do jazz. To jest ta podstawa, to na czym sięwychowałem" - powiedział RafałMotycki, zwycięzca konkursu.

Do konkursu finałowego zakwalifikowało się 8 europejskich głosów. Grand Prix zdobył mieszkający na co dzień w Wielkiej Brytanii Rafał Motycki, absolwent Wydziału Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Na jednej z jam sessions miał okazję zaśpiewać z Amy Winehouse. W Brukseli zaprezentował Wakacje z blondynką i Jej portret. Zwłaszcza wykonanie drugiego utworu zahipnotyzowało widzów i zapewniło mu Gran Prix konkursu. Jak powiedziała Maria Sadowska w imieniu jury, jednym z czynników decydujących o wyborze była niesamowita dojrzałość sceniczna i wokalna Rafała Motyckiego. Ale to nie powinno dziwić, jak zdradził nam w wywiadzie sam zainteresowany, swoją przygodę z muzyką rozpoczął 17 lat temu! W przerwie konkursu, nie znając jeszcze decyzji Jury, powiedział: „Dzisiaj w drodze z lotniska zapytałem sam siebie, czy ja tu jadę, żeby z kimś konkurować? I zdałem sobie sprawę, że nie. Ja tutaj przyjechałem, żeby mieć świetny czas, poznać ludzi. Cieszę się, że tu jestem. W muzyce wcale nie chodzi o konkurencję. Ludzie, którzy tak myślą, są po prostu amatorami.”

Czytaj więcej: I EDYCJA „THE VOICE OF POLONIA"