SAMODZIELNA DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA W NIEMCZECH

Drukuj

Podjęcie decyzji dotyczącej prowadzenia dzia­łalności gospodarczej należy poprzedzić rozważaniami o tym, czym nasza firma ma się zajmować, czy, jakiej wartości i skąd wziętym kapitałem będzie dysponowała, jaka forma prawna dla jej właściciela i klientów będzie najlepsza z punktu widzenia ich odpowiedzialności za ryzyko gospodarcze.

Zważywszy na to, że każdy z powyższych czyn­ników jest równo ważny, a wszystkie razem wzięte funkcjonalnie, organizacyjnie i strukturalnie powiązane, w publikacji o konotacji prawniczej, aspekt formy prawnej działalności gospodarczej w tym artykule w szczególności musi być akcentowany.

Podstawy prawne

Trzymając się tej metodologii zauważyć należy to, że spośród wielu unormowanych form prawnych prowadzenia biznesu, w tym w szcze­gólności przez przedsiębiorców go zaczynających, najpowszechniej stosowaną jest samodzielna działalność gospodarcza przez niemieckiego prawodawcę nazwaną Gewerbe. Forma ta jednak nie jest dopuszczalna dla wykonujących wolne zawody, w tym m.in. doradców podatkowych, adwokatów, tłumaczy itp.

Gewerbe definuje się jako działalność wykonywaną planowo, trwale i w celu osiągnięcia zysku. Z tej formy może korzystać osoba, która nie podlega poleceniom osób drugich oraz posiada pozwolenie na wykony­wanie działalności poprzez jej zgłoszenie w odpowiednim rejestrze. Np. by pod tą formą prawną mogły być wykonywane usługi, muszą one być świadczone regularnie w zamian za wynagrodzenie oraz w celu osiągnięcia zysku.

Osoba decydująca się na założenie samodzielnej działalności gospo­darczej musi być świadoma kosztów czynności prawnej, konstytuującej jej firmę oraz obowiązków z tego wynikających.

 

Działalność tego rodzaju można zarejestrować bądź to w Izbie Prze­mysłowo - Handlowej, właściwej dla siedziby tworzonej firmy, bądź też w urzędzie miejscowo właściwym, z zachowaniem tej samej reguły. Opłata za tę czynność wynosi 20,00 €.

Chcący Gewerbe założyć musi posiadać i organowi rejestrowemu przedłożyć następujące dokumenty: dowód tożsamości oraz potwier­dzenie zameldowania (tzw. meldunek).

Aby świadczyć ustalony rodzaj usług, należy się upewnić co do tego, czy nie wymaga on dodatkowego pozwolenia lub uznania kwalifikacji, koniecznych do ich wykonywania. Samo zarejestrowanie działalności gospodarczej nie oznacza możliwości świadczenia usług. Podkreślić należy, że jest to uzależnione od ich rodzaju. Dla nabrania pewności tego, czy i jaki dodatkowy warunek wykonywania usług danego rodzaju jest wymagalny, najlepiej zasięgnąć informacji o tym w Izbie Przemy­słowo-Handlowej lub w urzędzie miejscowo właściwym. Szczególnie zaleca się tego dokonać w celu nabrania pewności co do tego, czy do prowadzenia firmy usługowej danej specjalności jest niezbędne jej wpisanie do tzw. Handwerksrolle (tj. rejestru rzemieślników) bądź też posiadanie koncesji na jej wykonywanie.

W razie niepewności, dotyczących warunków samodzielnego wy­konywania działalności gospodarczej, można rozważyć ustanowienie pełnomocnika, który zawodowo zajmuje się załatwianiem formalności, związanych z tworzeniem firm. W takim przypadku osoba upoważniona powiną posiadać ważne pełnomocnictwo, kopię dowodu osobistego oso­by, udzielającej pełnomocnictwa oraz jej aktualny meldunek. Nadto, co oczywiste, pełnomocnik powinien móc się przed organem rejestrowym wylegitymować co do swojej tożsamości.

Wówczas, gdy w czasie wykonywania działalności gospodarczej dojdzie do zmiany siedziby firmy bądź też Państwo chcielibyście rozrzeszyć jej aktywność o nowe usługi, to odpowiednio należy dokonać jej przemeldowania lub o podjętych zmianach poinformować właściwą miejscowo Izbę Przemysłowo Handlową lub urząd. Opłata za dokonanie zmian w rejestrze wynosi 20,00 €.

Jeżeli właściwy urząd u prowadzącego działalność gospodar­czą stwierdzi naruszenie zasad jej wykonywania (np. niepłacenie podatków, notoryczne opóźnienia w opłacaniu składki na ubezpieczenie socjalne bądź działalność bez wymaganego pozwolenia), to możliwym staje się wydanie zarządzenia o jej zamnknięciu. Takiej sankcji powinien się też spodziewać rzemieślnik, działający sprzecznie z przepisami rozporządzenia, dotyczącego rzemieślników, gdy nie posiada uznania kwalifikacji zawodowych, dodatkowych pozwoleń bądź nie wykonał wpisu do rejestru rzemieślników. W tym przypadku Urząd ds. Wykroczeń może zakazać prowadzenia dalszej działalności gospodarczej.

Rezygnując z prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, co tym samym oznacza zaprzestanie świadczenia usług w ramach wcze­śniej utworzonej firmy, należy wymeldować jej działalność gospodarczą, za co opłata nie jest pobierana.

Zobowiązania podatkowe

Rejestrujący samodzielną działalność gospodarczą powinien posiadać rzetelną informację w o tym, jakie i w jakim wymiarze podatki należy płacić w związku z jej prowadzeniem.

Państwo w szczególności nie możecie ignorować tego, że z tego tytułu do urzędu skarbowego należy uiszczać zaliczki podatków. W związku z tym dobrze się należy przyjrzeć zobowiązaniom, jakie są należne fiskusowi.

Przedsiębiorca (zwany zleceniobiorcą) jest zobowiązany zlecające­mu robotę budowlaną lub usługę (zwanemu zleceniodawcą) wystawić rachunek, opiewający na cenę wykonanych usług.

Rachunek powienien zawierać następujące informacje:

W toku rejestracji samodzielnej działalności gospodarczej następuje obowiązek jej zgłoszenia do urzędu skarbowego, który przedsiębiorcy nadaje numer identyfikacji podatkowy bądź też tzw. NIP wewnątrzwspólnotowy.

Przedsiębiorca jest zobowiazany jest do płacenia trzech rodzajów podatków:

- podatku dochodowego;

-podatku obrotowego od towarów i usług;

-podatku od działalności przemysłowej i handlowej.

 

Podatek dochodowy

Zarówno osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, jak i pro­wadzący jednoosobową działalność gospodarczą są zobowiązani płacić podatek dochodowy od uzyskanego dochodu. Obecnie dochód roczny do 8.472 € od podatku jest zwolniony. W rozliczeniu podatkowym należy uwzględnić wszelkiego rodzaju dochody i po ich zsumowaniu, naliczyć podatek dochodowy. Jest on naliczany raz do roku. Należy pamiętać

  1. tym, że urząd skarbowy podatnikowi ustala zaliczki, ponoszone na rzecz tego podatku. Stopy stawek podatku dochodowego są zależne od wysokości opodatkowanego dochodu. Mogą one odpowiednio wynosić 14 lub 42 proc., bądź 45 proc. od dochodu ponad 250731 €.

Ważnym jest też to, że przez pierwsze dwa lata prowadzenia dzia­łalności gospodarczej zeznania podatkowe USt składa się co miesiąc, zawsze do 10. każdego następnego miesiąca - za miesiąc poprzedni. Jeżeli w latach późniejszych obowiązek zapłaty tego podatku nie prze­wyższa kwoty 7500 €, to zeznanie się składa raz na kwartał.

Podatek obrotowy od towarów i usług

Podatek ten musi być odprowadzony przez wszystkie te przed­siębiorstwa, które świadczą usługi i mają siedziby na terytorium Niemiec. Wysokość podstawowej stawki podatkowej tego podatku wynosi 19 proc., ale też ona może być zredukowana i wynosić 7 proc. Ważnym jest, żeby rozumieć i przyjąć do stosowania to, że podatek ten jest podatkiem, który przedsiębiorca jest winny urzędowi skarbo­wemu zawsze wówczas, gdy świadczy usługę dla innego podmiotu prawnego, bądź też sprzedaje produkty. W następstwie tego należy wystawić rachunek z naliczeniem tzw. MwSt, z wyjątkiem reguły dot. małych przedsiębiorstw albo w sytuacji, w której można się powołać na §19 b UStG.

Przedsiębiorstwo, sprzedające produkty i kupujące usługi od innego podmiotu - wykonane na jego zlecenie, ma możliwość pozyskania tzw. Vorsteuer. Urząd skarbowy jest ten podatek zobowiązany podatnikowi (przedsiębiorcy) zwrócić wówczas, gdy jego wymiar przez przedsiębiorcę za dany okres rozliczeniowy, naliczony od cen nabytych towarów i usług jest wyższy od podatku należnego urzędowi skarbowemu z tytułu sprzedaży przez niego (tj. tego samego przedsiębiorcę) towarów lub usług.

Różnica pomiędzy wyżej wymienionymi pozycjami doprowadza do zwrotu przez urząd skarbowy podatku nadpłaconego przez przed­siębiorcę.

Podatek od działalności przemysłowej i handlowej

 

Podatek ten jest naliczany przez miasta i gminy. Jego wymiar jest uzależniony bo wielkości, dochodów i zamożności gminy. Płacą go firmy prowadzące działalność przemysłową. Osoby, wykonujące samodzielną działalność gospodarczą, są z niego zwolnione. Kwota wolna od tego podatku wynosi 25 000 € w roku gospodarczym. Jego naliczanie odbywa się przy użyciu stałego wskaźnika 3,5 proc., mnożonego przez stopę podatkową obowiązującą w danej gminie.

Dla przykładu, przedsiębiorca osiągający zysk roczny w wysokości 100 000 € gminie płaci podatek przemysłowy od 75 000, naliczony wg następującej reguły: 3,5 proc. z 75 000€ równa się 2 625€, pomnożone przez stopę podatkową tej gminy, w której ma siedzibę.

Obszerność materii dotyczącej prawnych aspektów prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej uniemożliwia jej szczegółowe i wyczerpujące opisanie w jednym artykule. Dlatego, każdemu, kto tę publikację czyta i w przyszłości zechce założyć tego rodzaju własną firmę, przed dokonaniem czynności prowadzących do jej utworzenia, zaleca się zasięgnąć lub skorzystać z fachowej porady, dotyczącej podstaw prawnych jej działania oraz podatków.

Katarzyna Burzyńska