W uroczystej gali, która odbyła się w warszawskim Zamku Królewskim, oprócz laureatów i uczestników konkursu wzięli też udział m.in. pomysłodawczyni i organizatorka konkursu, poseł Joanna Fabisiak, sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów Jan Dziedziczak, prezes Wspólnoty Polskiej Dariusz P. Bonisławski i rektor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie Tomasz J. Kaźmierski.
Marszałek Sejmu zwróciła w swoim wystąpieniu uwagę, że choć nasi rodacy są rozsiani po całym świecie, uczestnicy konkursu znają swoje korzenie i są z Polską związani. – Jesteście znakomitymi ambasadorami Polski na całym świecie. Chciałam wam bardzo serdecznie, z głębi serca podziękować za to, że podjęliście się tego trudu – podkreśliła Elżbieta Witek. Marszałek Sejmu wyraziła też wdzięczność nauczycielom polonijnym, którzy wzięli udział w konkursie i gratulowała wszystkim jego uczestnikom. – Pamiętajcie, że zawsze powinniście wysoko nieść głowę, ponieważ Polska jest krajem z przepiękną historią i wielką tradycją. Naprawdę powinniśmy być dumni z tego, że jesteśmy Polakami, a konkurs „Być Polakiem” o tym właśnie przypomina – powiedziała.
Rozpoczęte Powstanie Warszawskie w dniu 1 sierpnia 1944 roku było największym niepodległościowym zrywem Armii Krajowej, największą akcją zbrojną podziemia w okupowanej przez hitlerowców Polsce. Na rozkaz Komendanta głównego gen. Tadeusza Komorowskiego „Bora” rozpoczęta została akcja „Burza”, która w założeniach miała potrwać kilka dni. To zbrojne wystąpienie przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim pokazało niebywałe bohaterstwo Powstańców i poświęcenie ludności cywilnej. Powstanie zakończyło się kapitulacją po 63 dniach walk. Poległo lub zostało zamordowanych przez Niemów 18 tys. powstańców i ok. 180 tys. cywilnych. Zakazane przez komunistyczne rządy publicznego oddawania hołdu Powstańcom społeczeństwo polskie nie wymazało z pamięci bohaterskiej walki. W 60. rocznicę wybuchu otwarto Muzeum Powstania Warszawskiego w którym znajduje się nowoczesna ekspozycja opisująca heroiczną walkę oraz niezwykłą codzienność powstańców. Muzeum jest wyrazem hołdu dla Warszawiaków, którzy walczyli i ginęli za niepodległą Polskę. Wśród licznie upamiętniających miejsc walczącej Warszawy stało się tradycją składanie kwiatów i wieńców pod pomnikiem Armii Krajowej „Gloria Victis” (Chwała Zwyciężonym) na Cmentarzu Powązkowskim. W czasach gdy komunistyczne władze nie zezwalały na obchody rocznicy Powstania, rodziny poległych oraz żyjący powstańcy przychodzili na Powązki, by w milczeniu oddać hołd bohaterom zapalając znicze. Twórcą Muzeum Powstania Warszawskiego był ś.p. Prezydent Lech Kaczyński.
W Niemczech, w I turze wyborów Rafał Trzaskowski wygrał zdecydowanie. Na urzędującego prezydenta Andrzeja Dudę głosowało 19,9 proc. (8 110 głosów), zaś na Szymona Hołownię – 15,6 procent (6 358 głosów). Kandydat Konfederacji Krzysztof Bosak uzyskał poparcie 5,7 proc. (2 340 głosów), Robert Biedroń z Lewicy – 4,5 proc. (1826), zaś Władysław Kosiniak-Kamysz 0,84 proc. (343 głosów). Pozostali kandydaci uzyskali łącznie mniej niż 1 proc. głosów.
12 maja 2020 roku zmarł Andrzej Saciuk. Poznałem go już po tym, jak rozstał się ze sceną. Nie przestał jednak śpiewać i kiedy podczas wieczorukolęd w berlińskim Czerwonym Ratuszu organizatorzy – śpiewacy Opery Berlińskiej Małgorzata i Marek Picz - zaprosili go na podest, zaśpiewał wpaniale solo, a na bis z cała salą, poczuł się jeszcze razgwiazdą, jego głos zapanował nad przestrzenią i publicznością. Przedostatni akt jego życia Andrzej Saciuk spędził sam w swoim niewielkim mieszkaniu w Berlinie Charlottenburgu, zaprosił mnie kiedyś do siebie i ugotował świetny obiad. Rozmawialiśmy o śpiewie i nauczaniu śpiewu. Andrzej miał na śpiew pogląd podobny do mojego poglądu na tłumaczenie: śpiewać może każdy, nie każdego chce się słuchać. A także: śpiew, wykorzystujący najstarszy instrument muzyczny, wymaga kształcenia głosu, słuchu, oddechu, wrażliwości, wiedzy muzycznej. Dodać trzeba: osobowości, gdyż śpiew operowy to jedna z najbardziej wyrafinowanych czynności, jakie może wykonywać człowiek. Nie tylko bowiem wymaga ogromnego wysiłku i opanowania ciała, lecz jest jednocześnie zadaniem aktorskim i to szczególnym – zawsze na żywo, w konwencji zgoła nie naturalistycznej, podporządkowanej muzyce i regułom gatunku. Wywalczyć sobie w gorsecie ograniczeń operowych artystyczną wolność to sukces, do którego w przypadku Andrzeja Saciuka droga była trudna i długa, studia aktorskie i nauka śpiewu u niezwykle wymagających mistrzów zmuszały do pokory i wyrzeczeń; mistrzostwo i entuzjazm publiczności, tytuły i nagrody są ważne, zwycięstwo nad sobą samym, nad zadowoleniem się dobrym, gdy znakomite wymaga stukrotnie więcej pracy, to jest poziom, o który walczył Saciuk.
Niejednemu z nas krążą po głowie myśli, że dobrze byłoby zrobić coś dla Ziemi i miejsca w którym się żyje. Pomysł sadzenia drzew pojawił się dawno temu, podczas pobytu w Toronto. Spacerując po alejkach parkowych zauważyłam zawieszone na drzewach tabliczki z nazwiskami lub nazwami firm – były to informacje o tym, kto jest sponsorem tej konkretnej sadzonki. Pomyślałam wówczas, że kontynuowanie tej pięknej idei warto byłoby zacząć od siebie. I takposadziłam pierwsze „moje drzewko” - koło domu mojego syna w Toronto. Po przyjeździe do Polski sadziłam kolejne drzewa podczas wizyt u znajomych, którzy mieli własne domki z ogrodem. Zamiast prezentu powitalnego czy urodzinowego kupowałam sadzonki drzew, przeważnie iglastych.Jedno drzewko posadziłam u znajomego w Lęborku, drugie u brata w Krynicy Zdroju i jeszcze jedno u znajomej pod Opolem.
